اطاق آبی

وقتی ساعت چهار صبح باشه و من از خواب پریدم و اینکه تازه دو صبح خوابیده بودم ،بهتره بنویسم ،بنویسم از احساسی که تازه است ، احساسی که تازه شد ،از ترسی دیگر ،ترسی که اضافه شد به ترسهای گذشته ، از فصل جدید زندگی ، از اینکه دوست داشتم این فصل رو ببینم
دونه های کوچک برف ،آسمون قرمز و نیمه شب و من ،حالی دیگر ،حسی دیگر ، نوعی دیگر
...
و تو چه خوب که بامنی ،با افتخار از تو نام میبرم ،دوری و دور نیستی ،تنها دوستی که با صدات تبریک گفتی و حالا نوشتی برام و من رو پر از غرور و ما رو پر از شعف میکنی