اطاق آبی

دو روزی هستش که با علی تو خونه تنها موندیم ، تمام اهل ساختمان رفتن شهرستان برای عقد کنان پسر خاله وسطی که بالاخره بعد
از کلی خواستگاری ،همسرآینده ش از تبریز قسمتش شد ،مبارک باشه...و چون ماشین رو هم هفته پیش فروختیم ، دیشب با علی
پیاده زدیم بیرون، رفتیم اول تالار سنگلج تا تاتر اکبر عبدی رو ببینیم ،الان بیش از دو ماهه که تاتر رو صحنه میره ولی بلیطش به
ما نرسید از بس که استقبال میشه ا ز این تاتر،از تاتر که موندیم رفتیم فیلم میم مثل مادر از رسول ملاقلی پور، سینما استقلال
بازی گلشیفته فراهانی عالی بود مثل همیشه و چقدر هر روز زیباتر هم میشه ، بازی جمشید هاشم پور هم عالی بود ولی حسین یاری بازیش
نچسب بود برام، موسیقی فیلم با پوست و وجان فیلم در آمیخته شده بود و به نظرم عالی کار شده بود، سازنده اش آریا عظیمی نژاد
بود که تو مصاحبه اش خوندم یک سال تمام برای این موسیقی وقت گذاشته بود،در مجموع فیلم ارزَش سینما رفتن تو این هوای سرد رو داشت ،لذت بردیم

زندگی طغیانی ست بر تمام درهای بسته و پاسداران بستگی.هر لحظه ای که در تسلیم بگذرد لحظه ای ست که بیهودگی و مرگ را تعلیم می دهد
نادر ابراهیمی
درسته، باید طغیان کنیم ، باید تسلیم نشد ،آره ..زندگی مبارزه است،مبارزه کنیم،جلو بریم ،بجنگیم ،طلب کنیم ، پیروز هم نشیم
تسلیم شده محض که نبودیم ،نمیدونم امروز چرا این افکار رو دارم کاش همیشه همین طور باشم ولی نیستم
سریال جدید مرضیه برومند رو دیدم، الان هم جیپسی کینگ گوش میکنم و تایپ میکنم و چقدر آرامش بیستی دارم ، چه حال خوبی
میدونم همیشگی نیست ولی الان که باهامه لذتش رو میبرم ، اگه بدونین با این حال الان ام برای آینده چقدر دارم برنامه
تو سرم مرور میکنم و اینکه فکر میکنم بعضی چیزها و بعضی کارها و بعضی از آدمها اگه قراره انجام شن ،اگه قراره
تو زندگیمون پیدا شن ،دلیلی زمینی ندارن ،میشن و میان بی دلیل ،غیر منتظره ،از جایی که فکرش رو هم نمی کنی
میشه کمی صبورتر بود ، فیلم بانو یادتونه ؟ جمله " آفتاب آمد دلیل آفتاب " من اینطور اومدن رو دوست دارم