اطاق آبی

خیابون شانزه لیزه توی شهر پاریس یکی از جاهایی که منم خیلی دوست دارم ببینم و قدم بزنم و آدمها رو ببینم ،قهوه بنوشم توی یکی از همون کافی شاپ هایی که توکا قهوه خورده بود،یکی از اقوام اینجانب چند سال قبل سفر کرده بود به فرانسه و پاریس و اتفاقن امروز بهم میگفت که شانزه لیزه براش هیچ جذابیتی نداره و یک خیابون معمولیه ،توکا توی تاثیر گذارترین جا ها و آدمهای زندگیش شانزه لیزه رو نوشته بود که ساعتها راه میرفته و کیف میکرده ، هر کی براش چیزی جالبه ، خوب و بدی هم در کار نیست ،این سلیقه و جوشش آدمها نسبت به مکانها و آدمها باهم فرق میکنه ،جایی تو رو شگفت زده میکنه و اون یکی رو نه ...امروز با علی تلفنی حرف زدم ، دوست بی جایگزین ، دعوتم کرد برم پیشش ،منقل صد و بیست دلاری گرفته و ادعا کباب کوبیده میکنه ... به شوق اومدم از آمریکا ،جاها و آدمها که تاثیر گرفتم ،خاطره فراموش ناشدنی هاش ، هر چی به ذهنم میاد بنویسم ، میدونم برای کسی جالب نیست جز خودمون ولی الان حال میکنم یادشون کنم ،کیف میده ، از ما باشین

از مترو به قول خودشون بارت ، ایستگاه پاول توی مرکز شهر سانفرانسیسکو که بالا اومدیم ،شگفتا ،منو گرفت ،آدمها ، فضا ، رفت و آمد ها ، ساختمونها ..شاید این فامیلمون راست میگه چیزه خیلی متفاوت و فوق العاده ای اونجا هم نبود ولی نمیدونم چرا شگفت زدم کرد ،دوست دارم بازم اونجا رو ببینم و بگردم و قدم بزنم

توی فرودگاه سانفرانسیسکو علی رو که دیدم ، آرامش عجیبی گرفتم ، این پسر ذره ای تفاوت نکرده ، حتی در خوردن نوتلا

کافی شاپ استار باکس توی یونیورسال استودیو با آرش و اون دختره که گیتار میزد ،هنوز لذت اون عصر خنک رو تو وجودم دارم وقتی یادش میکنم ،من خواستم نوشیدنی جدید تجربه کنم و چه مزه بدی داشت ، آرش راست میگه توی استار باکس باید هات چاکلیت خورد

شب اول که آرش بهمون ملحق شد تا پاسی از شب گفتیم و گپ زدیم ،تو شهر تاریخی والنات کریک ، آپارتمان علی

لس آنجلس ، برولی هیلس رو که دیدیم با ماشین در راه برگشت ، فروشگاه بیژن ،حیف که وقت نشد فرداش بریم توش رو چرخ بزنیم ، مجذوبم کرد

همممممم ، فارغ تحصیلی علی ، نظم فوق العاده مراسم ، دوربین فیلمبرداری که درست وقتی اسم علی رو خوندن ، فول شد ، و فیلمی که آرش با استعداد بیدار شدش گرفت ، عالی در اومد ،تو سایت یوتوپ هست ، حیف اینجا یوتوپ باز نمیشه که

ها ها ...بازم ها ها (این ها ها.. دزدیه) ...شب مهمونی خونه دایی علی و اون کیک کذایی که تو رو در بایستی خوردی آرش ، میشه یادم بره مگه ...ها ها

عکس های زیر پل گلدن گیت ، جا به جا شدن مداوم ما برا گرفتن عکس ، عکس از نوع تفکری ، خنده بازاری شد

سینما رفتیم با شلوارک ، فیلم مرد عنکبوتی سه ، رو با سیستم آی مکس دیدیم ، از سینما که در اومدیم و اون هوای شدیدن متفاوت شده ، اونقدر سرد شده بود و باد بود که تا ماشین برسیم فریز شدیم ، داستانی داشت این شلوارک ها و اون سرما

وگاس ، و قمار بازی ها و هیجان های فوق العادش ، آرش اون یارو رفیقمون (قمار بازه ) یادته که :))) هتل زیبای پاریس ، رقص فواره ها ، ته زیبایی ها


وست وود ، محله ایرانی ها لس آنجلس ، خیابون سیزدهم کنار دریا ،کیبل کار ، داستان سوپر سکیورتی توی پروازها به لس آنجلس و وگاس .. ووو

مهمون نوازی های نهال ، غر غر های من برای گرین کارت ، بودن کنار آرش و علی ...نه فکر نمیکنم همچین سفری باز بشه داشت ...چه روزگاری بود