Thursday, February 22, 2007
پر کن پیاله را
کاین آب آتشین
دیریست ره به حال خرابم نمی برد
...
هان ای عقاب عشق
از اوج قله های مه آلود دور دست
پرواز کن به دشت غم انگیز عمر من
آنجا ببر مراکه شرابم نمی برد
آن بی ستاره ام که عقابم نمی برد
...
در راه زندگی
با این همه تلاش و تمنا و تشنگی
با اینکه ناله می کشم از دل که
آب..آب
دیگر فریب هم به سرابم نمی برد
...
پر کن پیاله را
فریدون مشیری
