اطاق آبی

یک سال هم بزرگتر شدم ، باورش سخته که بیست و هشت ساله شدم ها ، این عمر عجب
میگذرد...ممنون که روز تولدم یادتون بود و تبریک گفتید
دوست دارم از علی اینجا تشکر کنم چون میدونم وبلاگ ام رو میخونه ، هر سال روز تولدم
یادش میمونه و برام هدیه میگیره ، استاد عشق (خاطرات و زندگی دکتر حسابی) و یک کتاب
شعر از فریدون مشیری ...خیلی ممنونتم ، آرزو میکنم همیشه سلامت و موفق باشی در همه

عرصه های زندگیت
اما بهترین هدیه تولد امسالم ، روز تولدم که اومدم خونه ، کمی خسته بودم روی تخت ام دراز کشیدم کمی خستگیم در بره
خواهرزاده 3 ساله ام ، فکر میکرد من خوابم آهسته اومد صورتم و بوسید ... چقدر کیف کردم
چقدر این بچه مهربون و دوست داشتنیه ...واقعن بهترین هدیه همین بود ..خدا همیشه و همه جا حافظش باشه
این روزها کارم کمی بیشتر شده و دیرتر میام خونه ، قسمتی از مشکلات کاریم حل شد ، استرس کاریم کمی کم شد ولی کلن من آدم همیشه نگرانی ام برای خودم استرس ایجاد میکنم ... با اینکه کارم بیشتر شده
و لی بازم این یکنواختی هر روزه آزارم میده
این هفته که نمیشه ولی هفته آینده خیلی دوست دارم برم تلکابین توچال ، کوه ها پر از برف شده ، باید
مناظر خیلی زیبایی باشه ، خدا رو چه دیدی شاید کاپشن قرمزه رو هم اونجا دیدم
هوای تهران این روزها فوق العاده است ، زیاد سرد نیست و بارون میاد ...دوست داری فقط نفس
عمیق بکشی ...پشت سر هم ...پشت سر هم

این هم از کتاب شعر فریدون مشیری که هدیه گرفتم

قطره ها چشم انتظار هم اند
چون بهم پیوست جان ها ، بی غم اند
هر حبابی ، دیده ای در جستجو ست
چون رسد هر قطره ، گوید : دوست ! دوست...
می کنند از عشق هم قالب تهی
ای خوشا با مهرورزان همرهی
ای خوشا با مهرورزان همرهی