اطاق آبی

ای کاش
آن کوچه را دوباره ببینم
آنجا که ناگهان
یک روز نام کوچکم از دستم
افتاد
ولا به لای خاطره ها گم شد

آنجا که
یک کودک غریبه
با چشم های کودکی من نشسته است
از دور
لبخند او چقدر شبیه من است

آه ، ای شباهت دور
ای چشم های مغرور
این روزها که جرئت دیوانگی ام کم است
بگذار دست کم
گاهی تو را به خواب ببینم
بگذار در خیال تو باشم
بگذار
بگذریم

این روزها
خیلی برای گریه دلم تنگ است

قیصر امین پور