اطاق آبی

عصری رفتم بیرون چون حوس پیراشکی کرده بودم ،بیشتر جاها که تعطیل بودند برای اینکه امروز به خاطر وفات تعطیل عمومی هستش ولی میدونستم پیراشکی خسروی بازه ، جاتون خالی رفتیم من و داداشم پیراشکی خسروی که زیاد هم با خانه ما فاصله ای نداره ، همونطر که تصور کرده بودم باز بود و چه شلوغ ، کلی ماشین دوبله پارک کرده بودند که پیراشکی بخرن ، من که دو تا خوردم یکی اونجا یکی هم آوردم خونه خوردم...یاد مه چند وقت پیش داداشم رفته بود اونجا پیراشکی بخره ، یک خانومه که نمیدونست اونجا معروفه و فروشش زیاده اومده بود و میگفت : اگه پیراشکی هاتون تازه است و مونده نیست بدین ...فروشنده هم گفته بود باید صبر کنین چون تموم شده و چند دقیقه بعد باز آماده میشه!!!هر چی بود خیلی چسبید ، جای دوستان خالی... چند قدم اون طرف تر هتل و رستوران نادری هست (کافه نادری)که از جلوش رد شدم یک تابلوی بزرگ نصب کرده این هتل با هشت باب مغازه به فروش میرسد...فکرش روبکن خریداری شه حتمن خراب خواهد شد و مثلن جاش یک پاساژ ساخته میشه و چقدرحیف میشه( البته من شنیدم جزو آثار میراث فرهنگی هستش ولی خوب اینجا ایرانه دیگه و هر کار و اتفاقی ممکنه ) ......راستی ما اون زمان که دور هم بودیم و زیاد بیرون میرفتیم و مثل الان که هرکی یک جای و مکانیه و مشغول زندگی خودشه ،نبود...چرا یک بار هم نرفتیم کافه نادری ؟ کلی افسوس خوردم